Wie de schoen past trekke hem aan..

VSP Maassluis ontving een brief van Lisette Petronillia met daarin een duidelijke hartenkreet.
Als VSP maken wij ons sterk voor alle inwoners van Maassluis en kwetsbare groepen hebben onze speciale aandacht.
Zowel politici als bestuurders moeten beseffen, dat het serieus nemen van inwoners een voorwaarde is om de participatie van de inwoner bij het bestuur te stimuleren.
Het is te triest voor woorden om te moeten vernemen dat hetgeen met zoveel inspanning de afgelopen jaren is opgebouwd door Myosotis nu in minder dan één jaar teniet wordt gedaan dankzij het door het college van PvdA, CDA en VVD doorgedrukte besluit welke in 2017 met nipte meerderheid door de raad is aangenomen.
Zie de ingezonden brief en oordeelt u zelf

Aan: VSP Maassluis

Maassluis, zaterdag 17 maart 2018

Het is verkiezingstijd en dan hoor je tijdens een debat dat  partijen participatie zo belangrijk vinden. Grote slogans zoals: ‘Maassluis maken we samen’. Partijen die aangeven dat ze het enorm belangrijk vinden dat mensen met een beperking  moeten kunnen participeren. Het klinkt zo mooi, maar in 2017 heeft een aantal partijen de mensen met een beperking flink laten vallen. Het VN verdrag dat in 2016 is vastgesteld, telde niet in de gemeente Maassluis. Door het besluit over InBlik, dat is doorgeduwd door een aantal partijen, zijn gehandicapten in onze stad op achterstand gezet.

Er was een integratie in de samenleving van mensen met een beperking. Ze lieten zien hoe waardevol ze zijn voor onze samenleving. Er kwam een disco-avond in de stad voor iedereen met een beperking. Deze maandelijkse avond werd bezocht door mensen met een beperking vanuit de gehele regio. Samenwerkingsverbanden werden gelegd met andere organisaties om bijvoorbeeld de mogelijkheden voor sport/bewegen verder uit te breiden.  Maatjesprojecten tussen senioren en mensen met een verstandelijke of meervoudige beperking konden bijna worden opgestart. De mensen met een beperking konden in deze stad tot bloei komen en steeds meer participeren.

Lokale en landelijke fondsen toonden interesse en waren bereid tot financiering. Tot de dag dat het college van burgemeester en wethouders besloot dat InBlik toch altijd maar leeg stond en het weer een jongerencentrum moest worden, want ja, vroeger was dat immers ook zo. De gehandicapten konden wel gewoon even worden verplaatst en de vrijwilligers werd gezegd: jullie kunnen je kunstje ook wel ergens anders doen!

Veel verdriet bij de mensen met een beperking die de vaste gezichten en gezamenlijke activiteiten met senioren moeten missen. Woede en ongeloof bij ouders en vrijwilligers. Een disco-avond die eigenlijk geen disco meer is en na 5 mei  2018 ook niet meer zal worden voortgezet als er geen andere oplossing komt. Alleen een clubmiddag als vrijetijdsbesteding achter een gesloten deur is nog aan de orde. Dat is precies hoe het 50 jaar geleden begon voor deze doelgroep. Wat betreft participatie in deze stad is er genoeg te doen en laten de partijen voor deze doelgroep hun woorden nu maar eens omzetten in daden!

Was getekend:

Lisette Petronillia